Woensdag, 17 Oktober 2007


De uitdaging

Als peuter reed ik met mijn driewieler van de trap af. Expres. Een hersenschudding en een gebroken sleutelbeen, kruimelwerk dus. Maar zo is het begonnen. Later dus op de fiets van steile hellingen afrijden, steeds steilere hellingen. Tja, het is de uitdaging he? Je wil je toch steeds verder ontwikkelen. Steiler, sneller, gevaarlijker..
Toen ging ik met een motorfiets over dingen heen springen. Eerst kleine dingen, daarna steeds groter. En verder he, en hoger. Maar ja, op een gegeven moment loop je toch iedere keer weer tegen een grens aan. Dat je niet verder meer kunt. Veel gebroken ja, armen en benen, ellepijpen, vingers en polsen, noem maar op. Ik heb ook nog een tijdje gevoetbald, maar na een jaar zat ik nog maar op 1 verbrijzelde knieschijf en wat gescheurde pezen. Dat schoot dus niet op. Maar hoe dan ook, met vallen en opstaan, ja hahaha, kwam ik toch uiteindelijk op 143 breuken en omdat ik dacht dat dat toch wel zoiets als een wereldrecord moest zijn hield ik het toen maar voor gezien. Maar toen las ik ergens dat er in Amerika, ja waar anders, iemand was met 147 breuken en tja, toen begon het toch weer een beetje te kriebelen.. 
Maar raad eens wat: Ik had zoveel metalen pinnen, platen en schroeven in m'n botten zitten dat ik helemaal niets meer kòn breken, want het was allemaal van titanium en dat is dus echt heel erg sterk spul. Goede raad was duur. Maar toen bedacht ik dat een mens toch niet alleen maar uit botten bestaat. Schaafwonden en andere oppervlakkige dingen telden niet mee vond ik, maar hoeveel organen waren er wel niet? De lever was het grootst dus daar ben ik toen maar als eerste mee begonnen, maar na 3 jaar lang een liter jenever per dag te hebben gedronken was ie nog bijna helemaal in orde! Een klein 'piekje' alleen maar, zei de dokter na het bloedonderzoek. Het was dus een zaak van lange adem. Om niet alles op 1 paard te zetten ben ik toen een meerfrontenoffensief begonnen. Behalve drinken dus ook roken, vet eten, blowen, neuken zonder condoom en het lezen van literatuur, want de hersenen mochten niet buiten schot blijven. Maar erg vlotten doet het ondertussen dus niet. Onlangs bleek zelfs dat mijn taalgebruik er op voorùit was gegaan! Volgens mijn trainer ben ik te ongeduldig en verwacht ik te snel resultaat. Maar dat zit nu eenmaal in mijn karakter. Nu ben ik op zoek naar dat spul dat Herman Brood gebruikte, want die is tenslotte niet erg oud geworden. Speed dus. Weet iemand waar ik dat kan krijgen en of je het moet slikken, spuiten of door je eten moet doen? Want dan kan ik weer even verder. Tja, het is de kick he. En de uit- daging. Voortdurend je grenzen verleggen..