Vrijdag, 23 November 2007


Een meisje met een plan

Ondanks mijn relatieve beschonkenheid weet ik nog net voor sluitingstijd de koffieshop te bereiken. Ik kan nog wel op mijn benen staan, maar hou voor de zekerheid met een hand de bar stevig vast. Ik bestel wat nederwiet en terwijl de jongen achter de bar de voorraaddoos tevoorschijn haalt word ik aangesproken door een meisje met lang krullend haar en een bril met enorm grote glazen. 'Ik ben een meisje', zegt ze. En inderdaad, daar kan geen twijfel over bestaan. 
'Maar, ik ben niet zomaar een meisje', vervolgt zij, 'Ik ben een meisje met een plan!' 
'Dat is heel mooi', zeg ik welwillend, 'En wat mag dat plan dan behelzen?' 
Ze kijkt me vragend aan en ik besluit snel dat ze mogelijk niet op de hoogte is van de betekenis van het werkwoord behelzen. 
'Ik bedoel', herstel ik, 'Wat is dat dan voor een plan?' 
Haar ogen lichten nu op en ze legt me enthousiast uit dat ze nu assistent-schoonheidsspecialiste is, maar dat ze zich door middel van cursussen wil opwerken tot de bezitster van een eigen zaak. Deze beauty-salon zou dan uiteindelijk genoeg geld moeten gaan genereren om de aanschaf van een BMW mee te kunnen financieren. 
'Een auto of een motorfiets?', vraag ik. Haar gezicht betrekt. 'Maken ze dan ook motorfietsen?' 'Ja', antwoord ik, 'Maar je wilt dus een auto?' 
Ze wil een auto. 
'Maar waarom dan uitgerekend een BMW?' 
Wat ik bedoel. 
'Nou', zeg ik, 'Er zijn toch zoveel andere merken: Mercedes, Volvo, Audi, Alfa Romeo, Volkswagen, Rover, Skoda, Opel, noem maar op, keus genoeg. Waarom wil je uitgerekend een BMW?' 
Haar gezicht betrekt. Na een lange pauze bekent ze met zachte stem: 'Dat weet ik niet. Daar heb ik nog nooit over nagedacht.' Inmiddels is mijn bestelling gereed. 'Succes met je plan', zeg ik nog, maar ze lijkt te diep in gepeins verzonken om me te horen. Thuis draai ik een extra dikke joint.