Maandag, 28 November 2005

Gesprekken met mijn tweedehandsboekenverkoper

Ik was even bij mijn tweedehandsboekenverkoper langs gegaan die net bezig was de koopjesbak van vers materiaal te voorzien. Ik zag een boek van Jerzy Kosinsky liggen en zei: deze neem ik maar niet, want die man heeft zelfmoord gepleegd. 
Maar dan hoef JIJ het toch niet te doen? meende mijn verkoper. Nee, zei ik, maar ik denk er evengoed geregeld aan. Ja, ik ook, zei ie. Vaak? vroeg ik. Nou, niet vaak, maar toch wel af en toe, dat je denkt: dan ben ik in ÉÉN keer van alles af. 
Tijdens het uitzoeken van een geschikt boek – vijf depressieve vertellingen van Kafka sloeg ik maar even over – schoot mij Heer Ane's bezoek aan de rugspecialist te binnen. Bij het afrekenen vertelde ik hem dus dat een vriend van mij vorig jaar last van zijn rug had en werd doorverwezen naar iemand die de pijnlijke plek blootstelde aan lichte stroomstootjes. 
Kunt u er niet meteen 220 volt op zetten? had Heer Ane gevraagd, dan ben ik meteen overal van af. Nou, daar moest mijn boekverkoper dus enorm om lachen. Evenals zijn collega die mij een stripboek aanbeval met de titel: Zestig manieren waarop konijntjes zelfmoord plegen. Een schrijver zei het laatst nog: literatuur is voor zwartkijkers en azijnpissers.