Marjolijn Pijl

Geboren: 1 november 1958

Mijn leven lang heb ik al wat met kunst in de grootste zin van het woord gehad. Of het nu gaat om beeldende kunst of muziek, het heeft altijd mijn aandacht getrokken.

Daar ik al vroeg in mijn leven in de gaten had dat ik geen uitzonderlijke talenten had op dit gebied heb ik er eigenlijk nooit wat mee gedaan.

Toen ik voor de 1e keer werkloos werd ben ik sieraden gaan maken, geen bijzondere, maar naar bleek, ook niet de geijkte dingen die je overal ziet. Ik had mijn eigen publiek. Dit begon al snel te vervelen, daar ik op een gegeven moment de gehele dag bezig was met het maken van steeds maar weer dezelfde dingen. Dit beviel mij in het geheel niet, dus op zoek naar iets anders.

Ik ontdekte speksteen. Prachtig spul. Je maakt het nat, ziet de kleuren en lijnen en dan zag ik er iets in of niet. Als ik er wel iets in zag was het enige wat ik nog hoefde te doen weghalen wat niet van toepassing was. Dat heb ik dan ook enige jaren gedaan.

Na een ongeluk, waarbij ik mijn linkerarm dusdanig beschadigde dat ik er zo goed als niets meer mee kon doen, zeker geen zwaar werk, kon ik dus ook mijn speksteen niet meer bewerken. Zwaar xxx dus.

Daar de kunstenarette in mij het toch niet (meer) kon laten om iets te doen heb ik toen een digitaal kameraatje aangeschaft. Die kon ik tenminste met 1 hand bedienen. Ook voor het fotograferen heb ik geen uitzonderlijk talent, maar dit gaat tenminste en heel soms komt er iets uit wat ik nog een beetje de moeite waard vind.

Bekijk mijn foto's dan ook niet met een kunstoog, maar laat ze gewoon over je heen komen, wie weet zie je wat ik er in zag.