Maandag, 18 Juli 2005

Terreinwagen

Beste lezer,

U heeft een terreinwagen aangeschaft. Eindelijk. En u heeft gelijk. Want het was gewoon geen doen meer. Het werd echt te gek. Dat u iedere ochtend om kwart over vijf met lieslaarzen aan het moeras voor uw voordeur moest doorworstelen om uw Opel voor de zoveelste keer tot aan de assen in de bagger weggezakt aan te treffen. En voor u dan weer een boer met een tractor had gevonden om de zaak los te trekken! En dat was dan nog maar het begin van de ellende...

Nog levendig herinnert u zich dat u op een berghelling van twintig procent met het zweet in de handen een achterwiel tot boven de peilloos diepe afgrond voelde wegglijden. Want u had geen terreinbanden. En geen vierwielaandrijving. En hoe lastig was het niet om met de hand al die omgewaaide bomen van de rijweg te verwijderen? En hoeveel tijd ging wel niet heen met het zoeken naar een doorwaadbare plek in de rivier? En wat was het niet vervelend om in het Safaripark telkens op een ladder te moeten klimmen om de giraffes te kunnen voeren?

Maar dat alles is nu verleden tijd. Want u heeft een terreinwagen aangeschaft. Eindelijk. Met vierwielaandrijving. Met een bergversnelling. Met een krachtige, elektrisch aangedreven lier. En banden zó groot dat zelfs het meest zompige moeras er geen grip op kan krijgen. U heeft gelijk. Want het was geen doen meer. Het werd echt te gek.
Van harte gefeliciteerd!