Vrijdag, 2 November 2007


Van die dingen

Weet je, je moet oppassen dat sommige abberaties zich niet lusvormig ophopen. Want dan krijg je filevorming in je feedback, om nog maar te zwijgen over de roestvorming op de interne schakels. Als je de teugels te veel laat vieren zit je voor je er erg in hebt in een situatie die je ergens aan doet denken, je weet alleen niet wat. En dan kun je bruggen bouwen wat je wil, de correlatie met zwindende verdwijningen zeult dan als water dat de boer laat lopen omdat het seizoen reeds afgelopen is terwijl de kroppen nog op stal staan. En als dat dan samenvalt met het inzakken van de meterstand kun je het anker niet meer over een andere boeg gooien, en raak je aan lager wal in plaats van dat je het ruime sop kiest. Vaak wordt gedacht dat het louter een kwestie is van latrines graven, waarbij men dan over het hoofd ziet dat er op de hei geen lucifers groeien. Kortom, dat schiet niet op. Maar men is staande ziend en ziende staand en wil het gewoon niet weten, met of zonder leesbril. Aan het gloeien alleen al zou men kunnen weten dat er een programma omgekeerd wordt afgespeeld, maar men kan de voet niet van het gas krijgen, de trekhaak blijft twijfelachtig en zelfs onder de moeilijkste omstandigheden blijven de sappen doorstromen alsof er geen warenwet bestaat. En dan kijken ze nòg raar op als de wortels losschieten en het stopcontact afgedekt blijft. Ja, ik trek me er niets van hoor, en ga gewoon door met het ze uitleggen, maar soms vraag je je wel eens af waar je het eigenlijk voor doet. Van die dingen ja, van die dingen...