Vrijdag, 7 December 2007


Winter in Leusden 9

Heer Ane zwaaide vanaf zijn balcon de visite na tot de auto om de hoek verdwenen was, keerde terug naar de spaarzaam gemeubileerde woonkamer en nam het gekregen boek in de hand. Hij las de naam van de schrijver hardop voor: Geert Mak. Nooit van gehoord. Hij vroeg zich af hoe ze op het idee waren gekomen hem een boek kado te doen. Had hij ooit door woord of gebaar te kennen gegeven dat hij graag boeken las? Nee, dat was uitgesloten. Misschien hadden ze verondersteld dat iemand die wel eens omslagen voor boeken ontwierp ze vanzelf ook graag làs? Tja, je wist het niet, maar het zou best kunnen. De avond begon nu te vallen en Heer Ane overwoog of hij nog even bij Anja zou langsgaan. Nee, hij had gedronken, dus beter van niet. Maar misschien kon hij even bellen.
- Ja hallo, met Anja?
- Met Heer Ane. Hoe istie?
- Z'n gangetje, z'n gangetje.. En met jou?
- Z'n gangetje.. [Heer Ane vroeg even zich af hoe vaak hij het al gehoord had en zelf gezegd, dat het zijn gangetje ging, maar verliet deze gedachte snel.] Lees jij wel eens een boek?
- Nou, nou ja, soms..
- Zegt de naam Geert Mak je iets?
- Geert Mak, Geert Mak.. nee ik geloof niet dat.. ho! wacht eens even,jawel, daar heb ik eens een boek van gelezen ja. Maar ik weet niet meer hoe het heette.
- En waar ging het over?
- Tja eh.. eens even nadenken, het is al weer een tijdje geleden.. ja. Het ging over een familie in achtienhonderdzoveel en ze hadden een zeilmakerij. Waar ze dus zeilen maakten. En de kinderen die gingen ook zeilen maken. En toen trouwden ze en gingen kinderen maken. En die kinderen gingen dan ook weer zeilen maken. En trouwen. En toen gingen die kinderen op hun beurt ook weer kinderen maken en die kinderen maakten ook weer zeilen. En kinderen. En tussendoor, dus als ze even geen zeilen of kinderen maakten, dan gingen ze vaak naar de kerk, maar daar ontstond toen ruzie over omdat een gedeelte van de familie op een zeker moment overstapte naar een andere kerk. En toen..
- Ja ja, het is me ongeveer duidelijk.. Heb je het boek helemaal uitgelezen?
- Ja, dat was zo gek, het begon me na een tijdje te vervelen, maar tòch bleef ik steeds de pagina's omslaan, net zo lang tot het uit was. Ik geloof trouwens dat er heel veel exemplaren verkocht zijn, van dat boek, dus ik denk dat het bij veel andere mensen ook zo ging. Het was eigenlijk een soort geschiedenisboek, en normaal hou ik daar niet van, maar bij hem dus wel. Heel eigenaardig.

Heer Ane pakte het boek op en wierp het in de prullebak.
- Ane, ben je daar nog?
- Ja hoor.
- Ik zit net te denken: je hoort wel eens dat leerlingen op school steeds minder van geschiedenis weten en dat ze het ook steeds moeilijker vinden om teksten te lezen waar geen of weinig plaatjes bij staan. Maar waarom laten ze die Geert Mak dan niet gewoon in het vervolg de geschiedenisboeken schrijven? Want dan lukt het dus kennelijk wèl om er doorheen te komen. - Hmm, misschien moeten ze die man gewoon àlle schoolboeken laten schrijven..