Maandag, 30 Oktober 2006

Vakantieverslag E. 2006

Na heel veel drukte op ons beider werk voor ons vertrek de vouwwagen schoongemaakt en ingepakt. De rest van de week benut om wat laatste dingen te regelen en natuurlijk de auto vol te laden. De wekker op 04.00 uur gezet.

Zondag 23 juli

Na een slechte nacht met weinig slaap en veel muggen is het nog donker als de wekker gaat, maar iedereen is snel uit bed en al vlot zitten de laatste dingen in de auto. Nu is het wachten op Laurens die Lianne om half vijf komt uitzwaaien. Als hij er om 5.00 uur nog niet is en Lianne hevig op de bank in de tuin zit te huilen, mag ze hem van ons bellen. Helaas neemt hij zijn mobiel niet op, dus dan toch maar het vaste nummer gebeld. Gelukkig is zijn moeder verloskundige, dus die neemt meteen op, gewend als die is aan nachtelijke telefoontjes. Ze zal hem meteen wakker maken, zegt ze, en warempel na vijf minuten komt Laurens op zijn fiets aangestormd. Nog even een innig afscheid en om 5.15 uur dan toch eindelijk vertrokken met naast de auto Laurens fietsend tot aan de provinciale weg. Lianne is nog een tijdje een beetje sip en af en toe hoor ik een snikje. Het is ook heel wat om elkaar bijna drie weken niet te zien. Om 7.10 uur zitten we al op de ring van Antwerpen. Zo gaat ie goed. Na Antwerpen wil ik stoppen voor koffie en ben ik aan de beurt om het stuur over te nemen. Bij de eerstvolgende benzinepomp is het echter zo druk dat we besluiten door te rijden naar de volgende benzinepomp over 29 kilometer. Ik ben dan wel aan koffie toe, want anders dan voorgaande jaren hebben we geen thermoskan koffie mee omdat ik zo slim ben geweest om onze enige koffiefilters al in de kar in te pakken. En om nu de vouwwagen daarvoor open te moeten doen, is ons te veel werk. Na een heerlijk ontbijt ga ik om 8.45 aan het stuur. Voor Parijs mag Hans van mij weer het stuur overnemen, want dat vind ik toch wel vervelend, in die drukte rijden. Eerst moet Hans de TomTom nog zo programmeren dat we in een ruime boog om Parijs heen kunnen. De zogenaamde Francilienne oftewel de N104 gaat met een flinke boog om Parijs heen. Volgens de site van de ANWB zijn er werkzaamheden op de N86 en kan je die weg maar beter mijden. Bovendien is er vandaag natuurlijk ook de aankomst van de Tour de France. Dat is nog best moeilijk dat programmeren, maar uiteindelijk lukt het Hans om de route erin te krijgen. Om 10.45 stoppen we voor een korte pauze, maar van plassen komt voor mij althans niets terecht, want Hans ziet dat op het toilet de poep aan de muur zit. Nou dank u wel, dan houd ik het wel op tot de volgende stop ergens voor Parijs, waar we ook willen lunchen. Voor Parijs hebben we ineens file, maar gelukkig moeten wij er al snel af, al wil de TomTom dat we anders gaan. Via de borden vinden we ook de weg wel, al is het een heel eind om, vinden we. Na Parijs komen we mensen tegen die we onderweg gepasseerd zijn en wel de N86 hebben gereden. Zij hebben wel een tijd in de file gestaan, maar uiteindelijk zijn we toch weer gelijk uit gekomen, dus heeft dat omrijden weinig nut gehad. We zijn dan ook vast van plan om op de terugweg gewoon de N86 te nemen. De eerste benzinepomp na Parijs is bij iedereen erg favoriet en alweer besluiten we maar om de volgende te nemen. Na een wat verlate lunch ga ik om 15.00 weer achter het stuur en vanaf nu is de weg erg rustig. Ik kan heerlijk twee uur aan één stuk 120 km per uur rijden. Dat rijdt fantastisch en zo schiet het lekker op. Om 17.00 uur weer een pauze net na afslag 10 (Montluçon), voor dit keer een ijsje en een uitgebreid bezoek aan het toilet. Hier is het wel schoon en het lucht lekker op. Om half zes neemt Hans weer achter het stuur plaats voor het laatste stuk van vandaag. Het is wel een hele lange dag zo en dat is ons wel aan te zien, denk ik. Na anderhalf uur vindt Hans het ook wel welletjes voor vandaag en gaan we bij Massiac de snelweg af. Meteen zien we een hotel en hebben ze twee kamers accompagner voor ons vrij. Wat een goed systeem met zo'n tussendeur. Zo kunnen ze de kamers ook apart verhuren. Helaas is er geen zwembad bij het hotel, al vinden de kinderen dat niet meer zo erg nu ze wat groter zijn, maar erger is dat er ook geen airco is, dus wordt het een warm nachtje. We moeten vooraf betalen, maar dat is normaal als je maar een nacht blijft en de prijs van 108 euro is ook alleszins redelijk, vind ik. Bij navraag aan de balie van het hotel gaan we in het dorp op zoek naar een pizzeria. Gelukkig maar, want zelf hadden we het niet kunnen vinden. We eten er pizza's en spaghetti met drinken erbij voor maar 40 euro!!, waar je op de autoroute alleen een paar broodjes voor krijgt. We laten het ons heerlijk smaken en zelfs Jeroen eet zijn hele pizza met smaak op. Het is een heel leuk dorpje met kleine pleintjes en smalle straatjes. We hebben alleen geen zin om nog door het dorpje te lopen en zijn al snel terug bij het hotel. Nog even badderen en dan lekker onder de wol. Het was een lange dag en ik ben behoorlijk moe, dus gaan we vroeg naar bed. Om 10.00 uur liggen we allemaal in ons mandje.

Wordt vervolgd.

E.